мару́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мару́дніца | мару́дніцы | |
| мару́дніцы | мару́дніц | |
| мару́дніцы | мару́дніцам | |
| мару́дніцу | мару́дніц | |
| мару́дніцай мару́дніцаю |
мару́дніцамі | |
| мару́дніцы | мару́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)