мару́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мару́днік мару́днікі
Р. мару́дніка мару́днікаў
Д. мару́дніку мару́днікам
В. мару́дніка мару́днікаў
Т. мару́днікам мару́днікамі
М. мару́дніку мару́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)