ма́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ма́рнік | ма́рнікі | |
ма́рніка | ма́рнікаў | |
ма́рніку | ма́рнікам | |
ма́рніка | ма́рнікаў | |
ма́рнікам | ма́рнікамі | |
ма́рніку | ма́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)