марнатра́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марнатра́ўка марнатра́ўкі
Р. марнатра́ўкі марнатра́вак
Д. марнатра́ўцы марнатра́ўкам
В. марнатра́ўку марнатра́вак
Т. марнатра́ўкай
марнатра́ўкаю		 марнатра́ўкамі
М. марнатра́ўцы марнатра́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)