мармыта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мармыта́нне | |
мармыта́ння | |
мармыта́нню | |
мармыта́нне | |
мармыта́ннем | |
мармыта́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
мармыта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мармыта́нне | |
мармыта́ння | |
мармыта́нню | |
мармыта́нне | |
мармыта́ннем | |
мармыта́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)