маркё́р

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маркё́р маркё́ры
Р. маркё́ра маркё́раў
Д. маркё́ру маркё́рам
В. маркё́р маркё́ры
Т. маркё́рам маркё́рамі
М. маркё́ры маркё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)