мардві́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мардві́н | мардві́ны | |
| мардві́на | мардві́наў | |
| мардві́ну | мардві́нам | |
| мардві́на | мардві́наў | |
| мардві́нам | мардві́намі | |
| мардві́не | мардві́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)