марані́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| марані́т | марані́ты | |
| марані́та | марані́таў | |
| марані́ту | марані́там | |
| марані́та | марані́таў | |
| марані́там | марані́тамі | |
| марані́це | марані́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)