маралітэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. маралітэ́ маралітэ́
Р. маралітэ́ маралітэ́
Д. маралітэ́ маралітэ́
В. маралітэ́ маралітэ́
Т. маралітэ́ маралітэ́
М. маралітэ́ маралітэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)