мара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мара́льнік | мара́льнікі | |
мара́льніка | мара́льнікаў | |
мара́льніку | мара́льнікам | |
мара́льнік | мара́льнікі | |
мара́льнікам | мара́льнікамі | |
мара́льніку | мара́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)