марабу́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| марабу́т | марабу́ты | |
| марабу́та | марабу́таў | |
| марабу́ту | марабу́там | |
| марабу́та | марабу́таў | |
| марабу́там | марабу́тамі | |
| марабу́це | марабу́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)