манту́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| манту́льнік | манту́льнікі | |
| манту́льніка | манту́льнікаў | |
| манту́льніку | манту́льнікам | |
| манту́льніка | манту́льнікаў | |
| манту́льнікам | манту́льнікамі | |
| манту́льніку | манту́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)