манту́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манту́льнік манту́льнікі
Р. манту́льніка манту́льнікаў
Д. манту́льніку манту́льнікам
В. манту́льніка манту́льнікаў
Т. манту́льнікам манту́льнікамі
М. манту́льніку манту́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)