манто́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. манто́ манто́
Р. манто́ манто́
Д. манто́ манто́
В. манто́ манто́
Т. манто́ манто́
М. манто́ манто́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)