манта́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манта́ч мантачы́
Р. мантача́ мантачо́ў
Д. мантачу́ мантача́м
В. мантача́ мантачо́ў
Т. мантачо́м мантача́мі
М. мантачу́ мантача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)