манта́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| манта́жніца | манта́жніцы | |
| манта́жніцы | манта́жніц | |
| манта́жніцы | манта́жніцам | |
| манта́жніцу | манта́жніц | |
| манта́жніцай манта́жніцаю |
манта́жніцамі | |
| манта́жніцы | манта́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)