манта́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
манта́жнік | манта́жнікі | |
манта́жніка | манта́жнікаў | |
манта́жніку | манта́жнікам | |
манта́жніка | манта́жнікаў | |
манта́жнікам | манта́жнікамі | |
манта́жніку | манта́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)