манеўрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| манеўрава́нне | |
| манеўрава́ння | |
| манеўрава́нню | |
| манеўрава́нне | |
| манеўрава́ннем | |
| манеўрава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)