мане́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мане́рніца мане́рніцы
Р. мане́рніцы мане́рніц
Д. мане́рніцы мане́рніцам
В. мане́рніцу мане́рніц
Т. мане́рніцай
мане́рніцаю		 мане́рніцамі
М. мане́рніцы мане́рніцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)