мандары́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мандары́ннік
Р. мандары́нніку
Д. мандары́нніку
В. мандары́ннік
Т. мандары́ннікам
М. мандары́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)