манахраматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манахраматы́чны манахраматы́чная манахраматы́чнае манахраматы́чныя
Р. манахраматы́чнага манахраматы́чнай
манахраматы́чнае		 манахраматы́чнага манахраматы́чных
Д. манахраматы́чнаму манахраматы́чнай манахраматы́чнаму манахраматы́чным
В. манахраматы́чны (неадуш.) манахраматы́чную манахраматы́чнае манахраматы́чныя (неадуш.)
Т. манахраматы́чным манахраматы́чнай
манахраматы́чнаю		 манахраматы́чным манахраматы́чнымі
М. манахраматы́чным манахраматы́чнай манахраматы́чным манахраматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)