манапалі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манапалі́ст манапалі́сты
Р. манапалі́ста манапалі́стаў
Д. манапалі́сту манапалі́стам
В. манапалі́ста манапалі́стаў
Т. манапалі́стам манапалі́стамі
М. манапалі́сце манапалі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)