манапалізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манапалізава́ны манапалізава́ная манапалізава́нае манапалізава́ныя
Р. манапалізава́нага манапалізава́най
манапалізава́нае		 манапалізава́нага манапалізава́ных
Д. манапалізава́наму манапалізава́най манапалізава́наму манапалізава́ным
В. манапалізава́ны (неадуш.)
манапалізава́нага (адуш.)		 манапалізава́ную манапалізава́нае манапалізава́ныя (неадуш.)
манапалізава́ных (адуш.)
Т. манапалізава́ным манапалізава́най
манапалізава́наю		 манапалізава́ным манапалізава́нымі
М. манапалізава́ным манапалізава́най манапалізава́ным манапалізава́ных

Кароткая форма: манапалізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)