манаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манаме́р манаме́ры
Р. манаме́ра манаме́раў
Д. манаме́ру манаме́рам
В. манаме́р манаме́ры
Т. манаме́рам манаме́рамі
М. манаме́ры манаме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)