манаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манаграфі́чны манаграфі́чная манаграфі́чнае манаграфі́чныя
Р. манаграфі́чнага манаграфі́чнай
манаграфі́чнае		 манаграфі́чнага манаграфі́чных
Д. манаграфі́чнаму манаграфі́чнай манаграфі́чнаму манаграфі́чным
В. манаграфі́чны (неадуш.)
манаграфі́чнага (адуш.)		 манаграфі́чную манаграфі́чнае манаграфі́чныя (неадуш.)
манаграфі́чных (адуш.)
Т. манаграфі́чным манаграфі́чнай
манаграфі́чнаю		 манаграфі́чным манаграфі́чнымі
М. манаграфі́чным манаграфі́чнай манаграфі́чным манаграфі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)