макаві́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
макаві́нне | |
макаві́ння | |
макаві́нню | |
макаві́нне | |
макаві́ннем | |
макаві́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
макаві́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
макаві́нне | |
макаві́ння | |
макаві́нню | |
макаві́нне | |
макаві́ннем | |
макаві́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)