мазаі́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мазаі́чнік | мазаі́чнікі | |
| мазаі́чніка | мазаі́чнікаў | |
| мазаі́чніку | мазаі́чнікам | |
| мазаі́чніка | мазаі́чнікаў | |
| мазаі́чнікам | мазаі́чнікамі | |
| мазаі́чніку | мазаі́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)