магі́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
магі́льшчык | магі́льшчыкі | |
магі́льшчыка | магі́льшчыкаў | |
магі́льшчыку | магі́льшчыкам | |
магі́льшчыка | магі́льшчыкаў | |
магі́льшчыкам | магі́льшчыкамі | |
магі́льшчыку | магі́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)