магіка́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
магіка́нін | магіка́не | |
магіка́ніна | магіка́н | |
магіка́ніну | магіка́нам | |
магіка́ніна | магіка́н | |
магіка́нінам | магіка́намі | |
магіка́ніне | магіка́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)