магу́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. магу́тнік магу́тнікі
Р. магу́тніка магу́тнікаў
Д. магу́тніку магу́тнікам
В. магу́тніка магу́тнікаў
Т. магу́тнікам магу́тнікамі
М. магу́тніку магу́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)