магнітаапты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магнітаапты́чны магнітаапты́чная магнітаапты́чнае магнітаапты́чныя
Р. магнітаапты́чнага магнітаапты́чнай
магнітаапты́чнае		 магнітаапты́чнага магнітаапты́чных
Д. магнітаапты́чнаму магнітаапты́чнай магнітаапты́чнаму магнітаапты́чным
В. магнітаапты́чны (неадуш.)
магнітаапты́чнага (адуш.)		 магнітаапты́чную магнітаапты́чнае магнітаапты́чныя (неадуш.)
магнітаапты́чных (адуш.)
Т. магнітаапты́чным магнітаапты́чнай
магнітаапты́чнаю		 магнітаапты́чным магнітаапты́чнымі
М. магнітаапты́чным магнітаапты́чнай магнітаапты́чным магнітаапты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)