магна́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| магна́тка | магна́ткі | |
| магна́ткі | магна́так | |
| магна́тцы | магна́ткам | |
| магна́тку | магна́так | |
| магна́ткай магна́ткаю |
магна́ткамі | |
| магна́тцы | магна́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)