магары́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
магары́чнік | магары́чнікі | |
магары́чніка | магары́чнікаў | |
магары́чніку | магары́чнікам | |
магары́чніка | магары́чнікаў | |
магары́чнікам | магары́чнікамі | |
магары́чніку | магары́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)