ліхта́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ліхта́рнік | ліхта́рнікі | |
ліхта́рніка | ліхта́рнікаў | |
ліхта́рніку | ліхта́рнікам | |
ліхта́рніка | ліхта́рнікаў | |
ліхта́рнікам | ліхта́рнікамі | |
ліхта́рніку | ліхта́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)