ліхамы́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ліхамы́снік | ліхамы́снікі | |
ліхамы́сніка | ліхамы́снікаў | |
ліхамы́сніку | ліхамы́снікам | |
ліхамы́сніка | ліхамы́снікаў | |
ліхамы́снікам | ліхамы́снікамі | |
ліхамы́сніку | ліхамы́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)