ліфтабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ліфтабудаўні́к | ліфтабудаўні́кі | |
| ліфтабудаўні́ка | ліфтабудаўніко́ў | |
| ліфтабудаўні́ку | ліфтабудаўні́кам | |
| ліфтабудаўні́ка | ліфтабудаўніко́ў | |
| ліфтабудаўніко́м | ліфтабудаўні́камі | |
| ліфтабудаўні́ку | ліфтабудаўні́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)