ліфтабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ліфтабудаўні́к | ліфтабудаўні́кі | |
ліфтабудаўні́ка | ліфтабудаўніко́ў | |
ліфтабудаўні́ку | ліфтабудаўні́кам | |
ліфтабудаўні́ка | ліфтабудаўніко́ў | |
ліфтабудаўніко́м | ліфтабудаўні́камі | |
ліфтабудаўні́ку | ліфтабудаўні́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)