літгуртко́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| літгуртко́вец | літгуртко́ўцы | |
| літгуртко́ўца | літгуртко́ўцаў | |
| літгуртко́ўцу | літгуртко́ўцам | |
| літгуртко́ўца | літгуртко́ўцаў | |
| літгуртко́ўцам | літгуртко́ўцамі | |
| літгуртко́ўцу | літгуртко́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)