літгуртко́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
літгуртко́вец | літгуртко́ўцы | |
літгуртко́ўца | літгуртко́ўцаў | |
літгуртко́ўцу | літгуртко́ўцам | |
літгуртко́ўца | літгуртко́ўцаў | |
літгуртко́ўцам | літгуртко́ўцамі | |
літгуртко́ўцу | літгуртко́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)