ліквіда́т
‘даўжнік, з якога спаганяецца доўг’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ліквіда́т | ліквіда́ты | |
| ліквіда́та | ліквіда́таў | |
| ліквіда́ту | ліквіда́там | |
| ліквіда́та | ліквіда́таў | |
| ліквіда́там | ліквіда́тамі | |
| ліквіда́це | ліквіда́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)