лібера́льнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
лібера́льнічанне | |
лібера́льнічання | |
лібера́льнічанню | |
лібера́льнічанне | |
лібера́льнічаннем | |
лібера́льнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)