лю́лечнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лю́лечнік | лю́лечнікі | |
| лю́лечніка | лю́лечнікаў | |
| лю́лечніку | лю́лечнікам | |
| лю́лечніка | лю́лечнікаў | |
| лю́лечнікам | лю́лечнікамі | |
| лю́лечніку | лю́лечніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)