любі́снік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. любі́снік
Р. любі́сніку
Д. любі́сніку
В. любі́снік
Т. любі́снікам
М. любі́сніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)