любу́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| любу́тка | любу́ткі | |
| любу́ткі | любу́так | |
| любу́тцы | любу́ткам | |
| любу́тку | любу́так | |
| любу́ткай любу́ткаю |
любу́ткамі | |
| любу́тцы | любу́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)