любо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| любо́ўніца | любо́ўніцы | |
| любо́ўніцы | любо́ўніц | |
| любо́ўніцы | любо́ўніцам | |
| любо́ўніцу | любо́ўніц | |
| любо́ўніцай любо́ўніцаю |
любо́ўніцамі | |
| любо́ўніцы | любо́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)