любо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. любо́ўніца любо́ўніцы
Р. любо́ўніцы любо́ўніц
Д. любо́ўніцы любо́ўніцам
В. любо́ўніцу любо́ўніц
Т. любо́ўніцай
любо́ўніцаю		 любо́ўніцамі
М. любо́ўніцы любо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)