любо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| любо́ўнік | любо́ўнікі | |
| любо́ўніка | любо́ўнікаў | |
| любо́ўніку | любо́ўнікам | |
| любо́ўніка | любо́ўнікаў | |
| любо́ўнікам | любо́ўнікамі | |
| любо́ўніку | любо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)