любо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. любо́ўнік любо́ўнікі
Р. любо́ўніка любо́ўнікаў
Д. любо́ўніку любо́ўнікам
В. любо́ўніка любо́ўнікаў
Т. любо́ўнікам любо́ўнікамі
М. любо́ўніку любо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)