лу́чыць
‘трапіць, пацэліць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| лу́чу | лу́чым | |
| лу́чыш | лу́чыце | |
| лу́чыць | лу́чаць | |
| Прошлы час | ||
| лу́чыў | лу́чылі | |
| лу́чыла | ||
| лу́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| лу́ч | лу́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лу́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)