лухці́ць
‘лухціць што-небудзь (лухціць недарэчнасці) і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| лухчу́ | лухці́м | |
| лухці́ш | лухціце́ | |
| лухці́ць | лухця́ць | |
| Прошлы час | ||
| лухці́ў | лухці́лі | |
| лухці́ла | ||
| лухці́ла | ||
| Загадны лад | ||
| лухці́ | лухці́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лухцячы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)