лузану́ць

‘секануць, сцебануць каго-небудзь; пайсці (пра дождж)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лузану́ лузанё́м
2-я ас. лузане́ш лузаняце́
3-я ас. лузане́ лузану́ць
Прошлы час
м. лузану́ў лузану́лі
ж. лузану́ла
н. лузану́ла
Загадны лад
2-я ас. лузані́ лузані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час лузану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)