лузану́ць
‘секануць, сцебануць каго-небудзь; пайсці (пра дождж)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| лузану́ | лузанё́м | |
| лузане́ш | лузаняце́ | |
| лузане́ | лузану́ць | |
| Прошлы час | ||
| лузану́ў | лузану́лі | |
| лузану́ла | ||
| лузану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| лузані́ | лузані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лузану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)