летуце́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. летуце́нніца летуце́нніцы
Р. летуце́нніцы летуце́нніц
Д. летуце́нніцы летуце́нніцам
В. летуце́нніцу летуце́нніц
Т. летуце́нніцай
летуце́нніцаю		 летуце́нніцамі
М. летуце́нніцы летуце́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)