летуце́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. летуце́ннік летуце́ннікі
Р. летуце́нніка летуце́ннікаў
Д. летуце́нніку летуце́ннікам
В. летуце́нніка летуце́ннікаў
Т. летуце́ннікам летуце́ннікамі
М. летуце́нніку летуце́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)