летуце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. летуце́нне летуце́нні
Р. летуце́ння летуце́нняў
Д. летуце́нню летуце́нням
В. летуце́нне летуце́нні
Т. летуце́ннем летуце́ннямі
М. летуце́нні летуце́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)