лесакіраўні́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
лесакіраўні́цтва | |
лесакіраўні́цтва | |
лесакіраўні́цтву | |
лесакіраўні́цтва | |
лесакіраўні́цтвам | |
лесакіраўні́цтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)